Wies Floris (45) uit Hoorn is al twee jaar ziek, zwaar ziek, maar bijna niemand ziet het. Ze doet nog net haar boodschappen, ze kan nog koken, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. En dat koken doet ze met slechts twee pannen. Met meer lukt niet.
Voor Wies Floris (45) is woensdag een belangrijke dag, dan bepaalt de rechtbank in Den Haag of zorgmedewerkers met long covid recht hebben op compensatie.
De vakbondsverenigingen FNV en CNV vinden dat de overheid mensen die in 2020, in het eerste jaar van de pandemie, in de zorg werkten niet voldoende beschermde. Wies zal het nieuws volgen, maar ze weet nu al dat zij tussen wal en schip valt.
Tekst gaat door onder de video.
Wies Floris kreeg op 21 januari 2021 long covid. Zij raakte besmet via haar dochter. Haar dochter herstelde snel, maar Wies niet. Sinds die dag staat haar leven op de pauzestand. Ze kan koken, ze kan boodschappen doen, omdat de supermarkt heel dichtbij is, maar dat koken kan ze slechts met twee pannen: “Mijn concentratie is zo slecht dat ik koken met meerdere pannen niet aankan. Ik kan zelfs geen nieuwe recepten meer bedenken om te maken. En dat deed ik zo graag. Ik heb gelukkig twee schatten van kinderen die mee kunnen helpen en dat ook met alle liefde doen, maar voor hen is het ook zwaar. Ik gebruik zelfs een barkruk tijdens het koken, want lang staan gaat niet.”
“Mijn energie is heel snel op, na tien minuten inzet ben ik bekaf”
Wies Floris
De rechtszaak zal morgen voor de alleenstaande Hoornse geen gevolgen hebben. “Ik heb in het tweede jaar corona gekregen en bovendien ben ik niet rechtstreeks in contact geweest met patiënten. Ik werkte als maatschappelijk werker wel in de zorg. Ik moest mensen die extra zorg nodig hadden verder verwijzen. Dat betekende veel medische onderzoeken lezen en psychologische rapporten doornemen. Nu kan ik dat niet meer. Mijn energie is heel snel op. Ik ben het afgelopen weekend met mijn ouders in Bergen geweest. Van Bergen naar Hoorn is nog geen uur, maar ik was bekaf. Het beste is dan op de bank of in bed gaan liggen om bij te komen.”
‘Wat ging er mis?’, vraagt de Hoornse zich af. Ze vertelt dat wat voor de meeste mensen doodnormaal is, voor haar alles behalve vanzelfsprekend is. Een avondje naar de film, kinderen aanmoedigen bij het sporten: ze kan het allemaal niet meer. Het kost teveel energie. Het ergste vindt ze dat ze niet naar de ouderavond van haar kinderen kan. “Te veel licht en te veel prikkels, daar kan ik niet meer tegen.” Wat wel kan? “Ik luister naar luisterboeken, dat geeft een beetje rust en plezier”. Alhoewel, niet te lang, want dat trekt Wies niet.
Wies is inmiddels voor honderd procent afgekeurd en krijgt een uitkering (de WIA). “Financieel is dat een flinke aderlating.” Hoopvol voor de toekomst is Wies allerminst. ‘Stabiel slecht’ noemt ze haar situatie. “Mijn toekomst is verre van rooskleurig. Ik hoop dat minister Ernst Kuipers toch meer geld wil steken in meer onderzoek.” Het kan volgens haar niet zo zijn dat honderden, misschien wel duizenden, lotgenoten in de kou komen te staan. “Van nota bene een arts verwacht ik dat al helemaal niet.”
Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Blijf op de hoogte via de Facebookpagina WEEFF en natuurlijk via onze Instagram. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📰 Volg de laatste berichtgeving altijd via weeff.nl
🔔 Download de app van WEEFF en krijg een melding bij belangrijk nieuws uit jouw buurt
📧 Stuur ons jouw tips op via redactie@weeff.nl of app ons via 06-23405405
